عروسك پارچه اي

عروسك پارچه ايم ،با دو چشم دوخته شده و لپهاي گل انداخته،روي يكي از قفسه هاي كتابخانه جا خوش كرده،موهاي كاموايي زرد رنگش از زير كلاهش بيرون زده است.با لبخند نيم دايره اي ثابتِ هميشگي اش مرا نگاه ميكند.به اين عروسكم خيلي افتخار ميكنم،روزهاي دنيا هر جوري بگذرد و در قلب پارچه اي اش هر غوغايي هم به پا باشد،لبخندش را دريغ نميكند.